Vluchtelingenopvang in Lexmond loopt op rolletjes: ‘Veel mooie initiatieven uit het dorp’
AlgemeenLEXMOND • “Het waren drukke eerste weken”, vertelt locatiemanager Marco van der Straten van de noodopvanglocatie in Lexmond. “Voor iedereen is de situatie nieuw, maar we merken dat alles steeds gestroomlijnder verloopt.”
Er is gezamenlijke ontspanningsruimte op de opvanglocatie. De vluchtelingen ogen ontspannen en vermaken zich, alleen of in groepjes. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de pingpong- en tafeltennistafel en van, jawel, een sjoelbak. Anderen zitten aan tafel en zijn aan het telefoneren. Weer andere maken ondertussen de tafels schoon.
Corveerooster
“Voor dat schoonmaken is er een corveerooster”, vertelt Van der Straten. “De één moet je soms meer op zijn/haar verantwoordelijkheid wijzen dan de ander, maar over het algemeen is iedereen heel welwillend om te helpen. Iedereen is verantwoordelijk voor het schoonhouden van de eigen woonruimte en voor de douche- en toiletgebouwen. De keuken is nu nog niet af, maar wanneer dat wel het geval is mogen ze ook zelf, of onder begeleiding, gaan koken.”
De dagelijkse activiteiten bestaan vooralsnog uit veel sport. Van der Straten: “We hebben van de naastgelegen voetbalvereniging Lekvogels ballen en hesjes tot onze beschikking gekregen. Er zijn dagelijks 30 tot 40 man aan het voetballen. Bovendien gaan ze op zaterdag ook bij het eerste elftal van Lekvogels kijken wanneer die thuis spelen. Heel mooi om te zien. Er is ook een vrijwilliger die sporttraining geeft.”
“Verder zijn er ook andere mooie initiatieven. Zo is er op woensdagmiddag een natuurwandeling, waar de vluchtelingen massaal aan meedoen, en organiseert Protestantse Gemeente Lux Mundi op vrijdag een spelletjesmiddag. Sowieso blijken de Lexmonders ontzettend betrokken. Er komen dagelijks tassen met kleding binnen of men neemt de moeite om spelletjes te komen brengen.”
Vuurwerk
“Alleen de eerste avonden was er wat onrust, toen er (zwaar) vuurwerk werd afgestoken. Dat werd waarschijnlijk gedaan door mensen die het niet eens zijn met de opvang hier. Een deel van de vluchtelingen schrok hier wel erg van. Hoe denk je dat het voelt als je gevlucht bent uit oorlogsgebied en je hoort zo’n harde knal?”
Van der Straten was afgelopen jaar ook betrokken bij de opvang van Oekraïners in Gorinchem. Er is een verschil tussen de groepen.
“Hier zitten mensen met twaalf verschillende nationaliteiten. Met een vertaalapp proberen ze onderling te communiceren, want lang niet iedereen spreekt Engels. Verder kregen Oekraïners vrij snel een BSN-nummer, waarna ze aan het werk konden. Hier zitten de mensen in de procedure om een verblijfsvergunning te krijgen, maar dat kan zomaar langer dan een jaar duren.”
“Toch merken we bovenal dat de mensen het fijn vinden om hier te zijn. Ze komen veelal uit een omgeving waar het voor hen niet veilig is en dat is het hier wel. Het schept een onderlinge band dat ze in hetzelfde schuitje zitten. Er is onderling ook geen enkele wrijving ondanks de verschillende achtergronden.”