Afscheid van Marcel met mix van gevoelens
Nieuws
1.297
keer gelezen
MONTFOORT • Alleen maar lof tijdens de receptie voor Marcel Peters, beheerder van Zalencentrum St.-Joseph. Na maar liefst 46 jaar onvermoeibare inzet nam hij afscheid van zijn geliefde Montfoort.
Marcel begroet iedereen met een stevige handdruk, een vriendelijk woord of een warme omhelzing. Af en toe neemt hij een geschenk in ontvangst. Maar het gros van de gasten komt niet met lege handen; zij dragen bij aan de vernieuwing van de hoofdingang. De rij om nog even persoonlijk met Marcel te spreken groeit gestaag.
De drukbezochte receptie waar Marcel en zijn vrouw Jolanda afscheid nemen, roept een mix van gevoelens op. Voor Marcel is het een dubbel gevoel: aan de ene kant is hij er klaar voor, maar anderzijds raakt het afscheid hem. “Het is nu echt zover”, verzucht hij. Jolanda vertelt dat ze volop gaan genieten van hun huis in de Achterhoek, waar ze al 12 jaar met plezier wonen. Maar ze blijven verbonden; met de kinderen nog in Montfoort zullen ze regelmatig terugkeren naar hun vertrouwde stad.
Iedereen gaat Marcel missen
Alle aanwezigen op de receptie delen dezelfde mening: Marcel zal enorm worden gemist. Kees Birkhoff deelt zijn ervaring: “Als we een vergadering hadden van de watersport en een locatie nodig hadden, belden we Marcel en wisten we dat alles goed was geregeld. Ook hoefde ik me nooit zorgen te maken over de kinderen. Als ze naar de Soos gingen, wist je dat Marcel er was om een oogje in het zeil te houden. Hij had alles onder controle.”
Gerard van Vliet, bestuurslid, noemt Marcel de drijvende kracht achter het St.-Joseph: “Wat er ook was, hij loste het op. Hij weet hoe hij met mensen moet omgaan. Als er dan een probleem is, weet hij hoe hij het moet de-escaleren, dat kan hij echt goed.”
Alie, Marga en Marijke voegen toe: “Marcel doet enorm veel. Marcel en zijn personeel zijn altijd gastvrij en alles is goed geregeld. Hij is heel menselijk en maakt geen onderscheid tussen de mensen. Het St.-Joseph is echt een gemeenschapshuis dankzij Marcel. We hebben niets anders dan lof.” Tegen het einde van de receptie kwam de ZWUP nog even binnen vallen. Marcel genoot en pakte spontaan de rol van ‘dirigent.’
De mensen vinden het jammer dat Marcel afscheid neemt. Tegelijkertijd gunnen ze hem ook van harte zijn welverdiende rust. Nu is het echt tijd voor Jessica de Rooij om het stokje over te nemen. De aanwezigen hebben er alle vertrouwen in.